Κίρχοφ, Γκούσταφ Ρόμπερτ

(Gustav Robert Kirchhoff, Κένιξμπεργκ [σημερινό Καλίνινγκραντ] 1824 – Βερολίνο 1887). Γερμανός φυσικός. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του, με τον φυσικό Νόιμαν και τον μαθηματικό Γιάκομπι. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, απ’ όπου έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα (1848). Στη συνέχεια διορίστηκε υφηγητής της φυσικής στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης και κατόπιν καθηγητής στα πανεπιστήμια του Μπρεσλάου (σημερινό Βρότσλαβ της Πολωνίας), της Χαϊδελβέργης και του Βερολίνου. Υπήρξε άριστος εκπαιδευτικός και κατόρθωσε να δημιουργήσει σχολή Γερμανών φυσικών. Ο Κ. διατύπωσε δύο κανόνες διανομής του ηλεκτρικού ρεύματος στους αγωγούς και στα δίκτυα, οι οποίοι έγιναν γνωστοί ως νόμοι του Κ. (1845). Ο πρώτος νόμος ορίζει ότι το αλγεβρικό άθροισμα των εντάσεων των ρευμάτων που φτάνουν σε έναν κόμβο είναι ίσο προς το άθροισμα των εντάσεων των ρευμάτων που αναχωρούν από αυτόν. Ο δεύτερος ορίζει ότι σε ένα κλειστό κύκλωμα αγωγών το αλγεβρικό άθροισμα των ηλεκτρεγερτικών δυνάμεων κατά μήκος των κλάδων είναι ίσο προς το άθροισμα των γινομένων των εντάσεων του ρεύματος επί τις αντιστάσεις των μεμονωμένων κλάδων. Εξαιρετικά σημαντικές είναι οι μελέτες του Κ. στη φασματοσκοπία, τις οποίες διεξήγαγε σε συνεργασία με τον χημικό Ρόμπερτ Βίλεμ Μπούνσεν. Με τη βοήθεια της φασματοσκοπικής ανάλυσης, οι δύο φυσικοί ανακάλυψαν τα στοιχεία ρουβίδιο και καίσιο(1860). Ασχολήθηκε επίσης με τη θερμική ακτινοβολία και διατύπωσε τον νόμο του Κ. για την ακτινοβολία, σύμφωνα με τον οποίο ο λόγος της απορροφούμενης και της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας από ένα σώμα έχει την ίδια τιμή σε όλες τις επιφάνειες του σώματος για την ίδια θερμοκρασία (1858). Ο νόμος αυτός θεωρείται θεμελιώδης για την ανάπτυξη της θεωρίας των ακτινοβολιών. Ο Κ. έδωσε την εξήγηση των γραμμών του Φραουνχόφερ και μια θεωρητική σειρά των φασμάτων και απέδειξε ότι ένας ηλεκτρικός παλμός διαδίδεται κατά μήκος ενός αγωγού με την ταχύτητα του φωτός.